اسیر

اسیر یک سقفم
خفته در این زندان
بسته به یک تصمیم
اسیر این وجدان
همیشه آواره
در این دیار تنهایی
یه نغمه ی خاموش
یه بغض طولانی
اسیر یک آغاز
مانده به یک پیمان
یه درد بی درمان
زمان بی پایان.
23/6/88
مهربد