محکوم

مرا محکوم کن
ای عاقل
به جرم
مرگ یک احساس
به جرم بی تو بودن ها
در این حجم بی مقیاس
مرا محکوم کن
ای عاقل
به دلبستن به یک لبخند
به جرم
قتل
دل داده
به جرم ذره ای پیوند
مرا محکوم کن
محکوم
چرا که
بی نفس بودم
برای
تو
رسیدن ها
برای
فتح این قله
برای شادی
بی غم
مرا محکوم کن
محکوم
به جرم
فکر... و
آزادی
به جرم
خلقت تازه
به جرم
عشق پنهانی
25/6/88
مهربد