سه‌شنبه، شهریور ۰۳، ۱۳۸۸

جاده


جاده ای در تاریکی
خطوطی تا انتها
درختان در هر طرف
این راه بی پایان است
زیرا که باید رفت
در کنار هر درخت زیر نور چراغهای جاده
فقط تو را میبینم
نمی دانم
شاید خیال من است
یا شاید خوابی شیرین
تنها میرانم
این راه من است
زندگی
نمی دانم تا کجا همراه هستی
شاید چند قدم یا چند فرسخ
اما به شوق تو می رانم
3/6/88
مهربد