یکشنبه، آبان ۱۷، ۱۳۸۸

Gidiyorum...



Ne başkası oldu ne de olacak

Sen çalmazsan kapım açılmayacak

Şimdi içimde yanan bu ateş

Sanma ki bir son bulacak

Hiç utanmam gülüm divaneyim

Parçalanmış dünyam viraneyim

Seni herşeyden çok çok istedim

Vuruldum avareyim

Ne olurdu benim olsan

Şu yaralarımı sarsan

Bıktım artık yol almaktan

Önüme çıkıp durdursan

Gidiyorum buralardan

Tüm rüzgarlar senin olsun

Benden ayrı rüyadasın

Dilerim birgün uyanırsın

Yıllar sonra birgün yaşlandığında

O ipek saçların ağardığında

Kuru yaprak gibi dağıldığında

Kalırsın tek başına

Oysa seni ne çok ne çok sevmiştim

Tüm çiçeklerimi sana dermiştim

Şimdi ellerim boş yüreğim sarhoş

Oysa neler ümid etimmiştim