تو... نه تو

با من بیا
چرا که زمان
برای تو نیز
در گذر است.
با من بیا
تا نسیم مرطوب
کوهسارهای سبز
شمال را
بر
روی
گونه های سرخ خود
لمس کنی.
با من بیا
حتی اگر
لحظه
دم آخرم باشد
و رستاخیزی... در راه.
با من بیا
تا مرگ را نیز
به مانند پروانه ای
در باغ
به بازی بگیریم.
بیا با من
تا عمق
کشف
سایه های

ترسناک.. جنگلی تاریک...
تا در جادوی عشق
بهشتی از
گلهای
رنگارنگ شود...
تو نه تو
23/8/88
مهربد