در گرد پرگار

دویدن در شب
در کوچه های زندگی
برای آرامشی
در پگاهی دیگر
که شاید
برایت افسانه باشد..
هدف...
کافی نیست
برای خواسته هایی
که ریشه
در خاک دارند.
آدمها
همه...
افسون شده

در خواب

می گردند..

گرد
پرگار.. خویش
اسارت
ایستگاه آخر است..
با ترسی
از حادثه ها.
سرنوشت
هر روز
خواسته اش
قربانی دیگری..است
تا جریان یابد
زمان
در بودن جهان..

بی من

یا با تو..
13/2/89
مهربد