آوای صدف ها....

چقدر
در.. رویاهایم
شریک هستی؟
چقدر..
سپیدی و سیاهی
آرزوهایم را
رنگارنگ میکنی؟
با مداد رنگی
لبخند زیبایت.
چقدر؟
.......
در کنار ساحل
روی شنهای سپید
خیره به آرامشت
با نسیم شامگاهی
گیتارم را ...
کوک میکنم...
تا صدفهای
مسافر
پیامت را بخوانند..
برایم..
زمانی که
می شنوم
آوای..جادویی تو را
از درون..
رازهایشان...
حتی اگر
دورتر..از
آسمان باشی
مثل مهتاب
به من نزدیکی...
مثل مهتاب..
زیبایی...

24/2/89

مهربد