چهارشنبه، اردیبهشت ۱۵، ۱۳۸۹

شبتاب


در تاریکی جنگل
سوسوی.. یک فانوس
درخششی
نزدیک تر از چشمانم
ولی هرگز ..
راه نزدیک نیست.
شبتاب می تابد..
برای یک نشانی...
تا راهم..
روشنتر از آفتاب..
راهنمایم باشد...
شبتاب
کلبه ای نزدیک
برایم دور می شود..
شاید..
سرابی زیباست
نوای..ترانه ای زیبا
می خواند..
مرا به سویش
شبتاب میتابد باز
و فرشته می خواند
از درون کلبه ای
که خواب میبینم...
هر شب.
15/2/89
مهربد