تارهای بسته

هزار...
دیوانگان
رو به فرسایش روح
می تازند...
تا بندهایی
از امواج
یا
کلاهکی آهنین...
روی مغزها
بنشیند..
مانند
گردهای..تریاک
و..کابوس
برای تو
لمس بیشتر
سکه است
هر شب..

و تارهای

عنکبوت..

بی صدا..

می بافند

سیاست را..

پشت

درهای بسته

پیوسته.
3/3/89
مهربد