مجنون باران

روزی که آسمان برایم گریست
عشق را گم کردم
شاید در بهار بود
که زمستان
سرزده آمد...
تا قلبم
سرمازده
مدفون در یخها
نگاهش
سوی خورشید باشد.
.....
روزی که آسمان برایم گریست
باد
مرا برد
تا سرزمینی
در شمال
بی رنگ و بی نام
تا تبعیدی
خود خواسته
برای نیایش
گم کرده ای
که عاشق بود
روزی که آسمان برایم گریست
دریا در آب
غرق شد
تا کویر
شوریده
در حسرت یک قطره..
مجنون
باران باشد.
4/2/89
مهربد