یکشنبه، بهمن ۰۳، ۱۳۸۹

بغض


بی تو پایانم
هر چقدر...
نقابم...
لبخند باشد...
باز...
زیر سایه ها
می میرم...
با بغض..غریبم

بی تو پایانم
بی یادت...
خاطره ها
کابوسن ...
در..خود
می سوزم
چون برگهای....پاییزی
غریب...و
محجوب
می میرم...
با ناله های..سرد
خشک...زرد برگام
بی حتی..
چند قطره...اشک
بی حتی ...بغضی
خفته..در قلبم.
5/11/89
مهربد