اسیر ..پوسیدن

به روحم مگو
که چرا...
آواره تر از باد
بی آشیونه
در بدر...
شکوفه هام..

به روحم مگو
که چرا...
نروم...شهر به شهر
در جستجو
....
در حسرت...
یه شاخه ای
با لاتر از...
سرخ ترین...
گلبرگ ..
عشق..

به روحم..مگو
که چرا...
آب را دوست دارم
حتی ..اگر
غرق شدنم...
سبب..
مرگ باشد..
باز....
شاید...
خود خواستنم..
این باشد...
سوختن..بالهایم
تا... نشوم
اسیر...پوسیدن...

در حجم تکراری

زمان .
1/9/89

مهربد