استخوانهایم..بر بالهای..یک شهاب

من از کدام کهکشانم
نمی دانم...!
گم شده ای..
از کدام
ستاره ام ....
نمی دانم....!
سال بودنم..در زمین
کوچکتر از
برق ستاره هاست
در چشم های
آسمان.
روزی... دوباره
مسافر خواهد بود
استخوانهایم
بر بالهای ..یک شهاب
تا ببرد..
مرا..به..
سیاره ای..
که نمی دانم..
هوایش..
حس جنگ دارد...
یا که...
شاید
برگ
درختانش
نارنجی است..
دوست می دارم
حاکمش..
یک..." پروانه "باشد...
و..درمان بیماران
یک بوسه...
دوست می دارم
بی رنگ پوست
همه..در نفس
یکی باشند...
26/4/89
مهربد