پیله ای..بر گرد روح

بر دردهایت
صبر
مرهمی است
مثل بارانی
بر تن
خشک برگی
بی ساقه ی عشق.
بردگی یک احساس
می تابد
روحت را
تا تنیدن
پیله ای...
بر..گرد
روحی..
نا آرام...
که می سوزد
در ..پس
خنده ی یک هیزم
برای
درد ...
یک راز .
31/3/89
مهربد