ترانه اسیر (آهنگ ، ترانه ، تنظیم و اجرا سازها "مهربد ثاقب فر)

شب و سکوت و چشمهایت(اعدام عشق)

خواب دیدم

عاشقانه...می خوانی مرا

در آغوش نسیم

آسمان...آبی تر...از

دریا ها...

تنها...او

شاهد بود...

نمایش...تلخ...تقدیر را

در مهتاب

...

و شال زیبایت

سبز تر از ...برگهایی

که مارا..در آغوش..می کشید

در هر غروب...

برد مرا...

تا...بغض...تا

فریاد..تا...چوبه ی دار

و شاید...

پروانه ها...

برای ..اعدام عشق..

اشک ریختند...

آن شب

که...عشق...محکوم شد

در دادگاه...هوس

...

یادت هست

شب و سکوت و...

چشمهایت

مسموم...کرد...مرا

تا مرگ...رویاها

تا مرگ...شب

تا مرگ...

لمس...احساسی...قشنگ

و امروز...

آوایت...

می پیچد در باد....

گویی...زمان

زندان است

برای...خاطره ها

و تو  مات...

یک تقدیر...

بی آنکه...بدانی

اسیری...

در زندان...

"آزادی" خود.

مهربد ثاقب فر
91/12/9

باورهای پوشالی

هزاران...نجوا

می خوانند..

درون...روح خسته ام

که تقدیر....

همین است...

بی پیکار...با ستاره ها

باید رفت...

رو بسوی...سرنوشت

رو به...باورهای

پوشالی...

رو به...راهی

که..تورا میبرد

تا تاریکترین...

ترس از...خود بودن

درپیله ای...

از افکار

تقدیر همین است...

گمشده در ...جنگلزار..شهر

در ..دودهای...خاکستری

در همهمه ی...آدمها

در فریادی سبز

اما..بی ریشه

و...

چرخی که ..می چرخد

و تو...

گیج از آن...

سرمست می شوی

گهگاهی.

21/11/91

مهربد

پدرم...تب زده ی ایران بود

پدرم رفت

با...باد خزان

پی آغاز بهار

پی آرامش...فکر

در پرواز

رو به..آسودگیه

گرم...خیال

پدرم..رفت

بی دلهره

ثانیه ها

"با لبخند"

پدرم...

همه ی عمر

تب زده ی

ایران بود..

درد..این خاک

درد

خاکستریه..سرد

این ...بیداد

پدرم..را برد

رو به ...

پرواز قلم

رو به اندیشه...نیک

پدرم

پر پرواز...یک

سیمرغ

رو به آن...کوه بلند

به دماوند.. خیره

غم زده

...

محویک

فرهنگ بود...

پدرم..هست

هنوز

در هر صبح

وقتی ..آن نور

می خواند

با تو آن...

شعر زیبای..خورشید

با تو می خواند پدرم

هر روز..

شعری  سرخ....

از رقص زیبای...یک موج

رو به این...ساحل سرد

رخوت

ای دوست

می خواند..با تو

شعر ....گفتار...

شعر کردار...شعر یک پندار

شعر آزادگی...پروانه

در باغ...

پدرم...رفت با چلچله ها...

بدرود.

15/10/91

مهربد ثاقب فر