تقدیر

چرا تقدیر من این است... که چشمم چشمه ی خون است
سرم آخر به پای دار... دلم چون باده ی بی بار
هر از چند گاهی می لرزم ...از این شوریدگی خسته ام
نه شیدای کسی گشتم ...نه مرهم شد دل مستم
22/2/90
مهربد